Ao recoller palabras de uso popular que non están rexistradas sempre xorden dúbidas de cal será a forma máis adecuada, de cal será a orixe, se hai outras formas da palabra xa recollidas e comeza un proceso de busca que non sempre dá froitos. Un deses casos é a palabra "lógrima" que lle escoitei varias veces a miña avoa. Nun primeiro momento chamoume a atención e preguntei que significaba, ao que me respondeu que era unha casa sen dividir, onde todo o espazo interior está nunha única peza: a cociña, o dormitorio... No uso espontáneo a forma que usou foi sempre "lóghrima/alóghrima", penso que sen excepción, pero ao pedir aclaracións sobre a forma da palabra xurdiron as vacilacións entre "lóghrima", "lóghrida" e "lóghria", con preferencia por "lógrida". Así e todo, no uso espontáneo sen a presión do observador a forma utilizada foi sempre "lóghrima", polo que esa ten que ser a forma da que parta para determinar a orix
Este blog naceu porque quería recoller as palabras da miña avoa, Carme d'Isolina, unha muller sabia. Co paso do tempo foi medrando coas palabras da miña familia paterna (Torroso, Mos) e da miña familia materna (Arcade, Soutomaior) e funo enriquecendo con palabras doutras procedencias que me parecían curiosas.