Os
animais negros
A
etnografía sempre foi unha das miñas grandes paixóns: as crenzas
populares, a mitoloxía, os tabús, as supersticións... Paréceme
interesantísimo
saber que hai detrás delas, a que responden, as
orixes, se
son compartidas con outros pobos, en fin, un mundo apaixonante.
Pois
ben, unha cousa que me intriga bastante é o simbolismo que teñen os
animais negros na cultura popular galega. A
pesar de que a cor negra se relaciona coa morte, co loito e co mal (co escuro e as tebras),
non é infrecuente que os animais desa cor gocen dunha boa
consideración na
cultura popular.
Dende
pequeno sempre lle oía
dicir aos vellos que ter un animal negro na casa era boa cousa. Podía
ser un gato negro, un
can negro,
unha galiña negra, unha vaca negra etc. Tíñanse
por unha especie de protectores
da casa, que
gardaban a casa de influxos
externos nocivos. E
dos animais negros, as galiñas tiñan unha especial consideración,
posto que mesmo se podían utilizar
nunha sorte de “rituais” para esconxurar a má sorte.
Lémbrome
dunha vez cando era pequeno que unha veciña me contou
que cando acabaron de facer a casa, foi vivir para ela coa
familia sen
reparar no día nin preocuparse por cousa ningunha, simplemente se
instalaron na casa nova. Foi a nai a que se decatou de que fora nun
martes 13 e a advertiu das consecuencias nefastas que isto traería tanto para a casa como para a familia. Xa se sabe que “en martes, nin
te cases nin te embarques”, non era un día propicio para emprender
ningunha empresa nova.
Entón
a nai ordenou que había que solucionar o tema dalgunha maneira. A
maneira era matar unha galiña negra e comérena entre todos na casa
que acababan de estrear, para esconxurar unha eventual má sorte que
podería caír sobre a casa e sobre a familia.
E
foi así como, con este xantar de galiña negra, solucionaron o
problema.
Comentários
Enviar um comentário